خرخونیت ِ از دست رفته

چشم باز کردم و میبینم بیست روز از ترم چهار هم گذشته و من هنوز نتونستم چندان باید و شاید به معیاری از سخت خونی ( یا هرجی ! ) که دوست دارم برسم .  بعد از گذر از تونل وحشت ترم یک به خودم قول داده بودم ترم های بعد فوق العاده باشند که هرچند با پیشرفت هایی همراه بودند ولی راضی کننده عمرا . میدونید با توجه به سنگینی مباحث و در نتیجه استرسی که به طبع اون سنگین خواهد بود برای رشته ی پزشکی خیلی درس خون بودن با ارزشه . اصولا برای هرچی خوب نباشه برای رفع ریزش مو و نزدن جوش هم شده باید درس خوند !

ترم چهار رو جورِ دیگر شروع کردم و امیدوارم خوب ادامه پیدا کنه و برای برگشتن به شرایط آرمانی از هیچ کوششی دریغ نکردم که البته مدارکش  هم موجوده !